رابطه نگرانی و نقص در تعدیل هیجانی با سلامت‎روانی و کیفیّت‏ زندگی دانشجویان

مقدّمه: در دهه‏های اخیر، تعدیل هیجانی و تاثیر آن بر رویارویی با مشکلات زندگی مورد توجّه پژوهشگران و دانشمندان قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تعدیل هیجانی و نگرانی، با سلامت‎روانی و کیفیت‏زندگی بود. روش: نمونه مورد نظر شامل 193 نفر از دانشجویان دانشگاه امام خمینی قزوین بود که به‏صورت نمونه‏گیری تصادفی طبقه‎ای انتخاب شدند. برای جمع‎آوری داده‏ها از پرسشنامه سلامت‏عمومی، مقیاس نقص در تعدیل هیجانی، پرسشنامه کیفیت‏زندگی و پرسشنامه نگرانی استفاده شد. داده‏های بدست آمده با روش‏های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‏ها: بررسی نتایج بدست آمده بیانگر رابطه معنادار میان نقص در تعدیل هیجانی و نگرانی با کیفیت‏زندگی و سلامت‎روانی بود. در میان مؤلّفه‏های تعدیل هیجانی، مولفه پذیرش با سلامت‎روانی و کیفیت‏زندگی همبستگی مثبت و با مولفه وضوح، همبستگی منفی داشت. همچنین میان میزان نگرانی، با تمام مؤلّفه‏های کیفیت‏زندگی و سلامت‎روانی (به‏جز مؤلّفه‎های مربوط به‎عملکرد جسمانی) رابطه معنادار مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای نگرانی، پذیرش و وضوح قادر به پیش‎بینی واریانس کیفیت‏زندگی و سلامت‎روانی بودند. نتیجه‏گیری: توانایی تعدیل هیجان‏ها به‏ویژه در بعد پذیرش و وضوح می‏تواند سلامت‎روانی و کیفیت‏زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. همچنین نگرانی تأثیر منفی بر سلامت‎روانی و کیفیت‏زندگی دارد.